گزارش ام آی جی تی؛
ناتوانی زنگنه در تحقق برنامه تولید نفت
به گزارش ام آی جی تی وزیر نفت در حالی برنامه تولید ۶.۵ میلیون بشکه ای نفت را به دولت بعد سفارش کرده است که نه تنها وعده تولید ۵ میلیون بشکه ای خود در سال ۹۲ بلکه برنامه سالهای ۹۸ و ۹۹ را هم محقق نکرد.
به گزارش ام آی جی تی به نقل از مهر، ۱۰ خرداد ماه سال جاری بیژن زنگنه، وزیر نفت در آئین امضای تفاهمنامه انجام مطالعات توسعه میدان آزادگان و آغاز عملیات اجرایی طرح نگهداشت تولید گاز میدان های هما، وراوی و تابناک با تاکید بر افزایش تولید نفت ایران، اظهار داشت: ما به سادگی می توانیم به تولید روزانه ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه نفت دست یابیم و این رقم هدف عجیب و غریبی نیست، این واقعیتی است که بعضی ها نمی خواهند آنرا بپذیرند و مرتب ضد آن کار می کنند. به نظرم هر دولتی بر سر کار آمد باید رساندن مقدار تولید نفت به رقم روزانه ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه را جزو اولین برنامه های خود قرار دهد.
این اظهار نظر وزیر نفت در حالی است که وی در سال ۹۲ زمانی که برای کسب رأی اعتماد پشت تریبون مجلس شورای اسلامی قرار گرفت، برنامه رساندن ظرفیت تولید به رقم ۵ میلیون بشکه در روز را حتی با وجود تحریم ها وعده داده بود.
زنگنه در حالی به دولت بعد سفارش افزایش ظرفیت تولید می کند که نه تنها وعده تولید ۵ میلیون بشکه ای نفت را اجرایی نکرده است، بلکه کارنامه درخشانی در ایجاد تقاضا برای این افزایش تولید ندارد. نکته مهم این که اگر دستیابی به ظرفیت تولید ۶.۵ میلیون بشکه ای در روز راحت است، چرا تیم وزارت نفت که مدعی توانمندی است، طی ۸ سال نتوانستند ظرفیت تولید نفت کشور را به ۵ میلیون بشکه در روز معهود وزیر نفت برسانند؟ از سویی دیگر به قول متخصصین حوزه بالادستی نفت در خیلی از مناطق نفتی بخصوص در غرب کارون شلختگی های زیادی را شاهد می باشیم.
از سویی دیگر طبق اطلاعات به دست آمده برنامه وزارت نفت در برنامه تولید نفت در سال ۹۸ معادل ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه در روز و برای سال ۹۹ هم رقم ۳ میلیون و ۳۶۰ هزار بشکه را در نظر گرفته بوده است که با رقم معهود ۵ میلیون بشکه ای وزیر نفت اختلاف فاحشی دارد.
نگذاشتند یا نتوانستید؟
به نظر می رسد وزیر نفت که بارها با سبک بهانه تراشی اجرا نکردن وعده خویش را به عبارت «نگذاشتند» حواله داده است، نگاهی به وقت کشی ها و ایجاد تاخیرهایی که این توسعه و افزایش تولید را سبب گشته است، ندارد. این وقت کشی و ایجاد عدم النفع های کلان بخصوص در میادین مشترک نفتی و گازی به چشم می خورد، چون که در آغاز فصل مدیریت ژنرال ها در نفت کشور، تدوین قراردادهای جدید نفتی آی. پی. سی در دستور کار حلقه نزدیک به وزیر نفت قرار گرفت. این مدل قراردادها که به بهانه جذب حداکثری سرمایه گذاری خارجی کلید خورده بود، تبدیل به چالشی بزرگ در بخش بالادستی صنعت نفت شد و نه تنها تأثیری در جذب سرمایه گذار خارجی نداشت، بلکه حدود ۲ سال وقت کشی را برای منافع ملی ایجاد کرد.
این در حالی است که به قول متخصصین قراردادهای نفتی، مطالعه و پذیرش بندهای این مدل از قراردادها، چون برای سرمایه گذاران خارجی یا حتی داخلی تازگی داشت، زمان بر بود و همین مساله از دست رفتن زمان برای توسعه سریع تر را تشدید می کرد. در حالیکه این امکان وجود داشت که مدل قراردادی بیع متقابل که قراردادهای مسبوق به سابقه در صنعت نفت به حساب می آید و حتی در دنیا هم رایج است را اصلاحاتی کرد و در اختیار سرمایه گذاران قرار داد.
پله آخر هم اولین توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی در چارچوب قراردادهای آی. پی. سی با شرکت بدسابقه توتال منعقد شد و بمحض بازگشت تحریم ها از جانب آمریکا، این شرکت ایران را ترک کرد؛ این اقدام توتال که بدون پرداخت یک دلار بابت هزینه فرصت از دست رفته توسعه این فاز، رقم خورد، نشان داد آنچه بر جذب سرمایه گذار خارجی اثرگذار می باشد، قراردادهای آی. پی. سی نیست.
نتیجه سوءمدیریت عیان می شود
در بخش صادراتی نفت نیز، در بر همان پاشنه وضعیت تولید نفت می چرخد و در بخش دولتی موفقیت قابل توجهی به چشم نمی خورد؛ به قول منابع آگاه از آنجایی که درحال گذران روزهای داغ انتخاباتی ریاست جمهوری هستیم، بخشی از صادرات نفت که از جانب یکی از کاندیداها انجام می شد، کاهش یافته است. بدین سان شرایط در مخازن پایانه صادراتی خارک مشکلاتی را بوجود آورده است. این مشکلات در واقع مشخص می کند وزارت نفت چه سهمی در بازاریابی و صادرات نفت کشور داشته است.
طبق اطلاعات به دست آمده در ۱۶ خرداد ماه سالجاری میزان کل تولید نفت کشور ۲ میلیون و ۱۹ هزار بشکه در روز بوده است که از این میزان یک میلیون و ۲۵۹ هزار و ۱۰۰ بشکه در سبد تولیدی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب قرار دارد. از رقم کل تولید نفت کشور در تاریخ یاد شده، ۳۳۵ هزار و ۴۰۰ بشکه در شرکت اروندان، ۲۷۰ هزار و ۱۰۰ بشکه در بخش فراساحل تحت مدیریت شرکت فلات قاره ایران و ۱۵۴ هزار و ۶۰۰ بشکه هم در بخش مدیریتی شرکت نفت مناطق مرکزی، ساخته شده است. این در شرایطی است که از رقم کل تولید نفت کشور در تاریخ ۱۶ خرداد سالجاری، یک میلیون و ۹۶۹ هزار و ۳۰۰ بشکه روانه پالایشگاه ها شده است. بدین سان میتوان گفت ۵۰ هزار بشکه در تاریخ ۱۶ خرداد سالجاری برای صادرات در نظر گرفته شده است.
در تاریخ ۱۷ خرداد ماه سالجاری هم رقم کل تولید نفت کشور ۲ میلیون و ۲۸ هزار بشکه در روز ثبت شده است. از این میزان یک میلیون و ۲۵۸ هزار و ۸۰۰ بشکه سهم شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب، ۳۳۵ هزار و ۵۰۰ بشکه سهم تولید در شرکت نفت اروندان و ۲۷۱ هزار و ۹۰۰ بشکه هم در بخش فراساحل تحت مدیریت شرکت نفت فلات قاره ایران و ۱۶۱ هزار و ۸۰۰ بشکه هم توسط شرکت نفت مناطق مرکزی ایران ساخته شده است. از رقم کل تولید نفت در تاریخ یاد شده، یک میلیون و ۳۴۲ هزار و ۲۰۰ بشکه روانه پالایشگاه های کشور شده است و ۶۸۵ هزار و ۸۰۰ بشکه هم سهم صادرات نفت بوده است.
البته لازم به تاکید است که به علت تحریم خرید نفت ایران ذیل تحریم های اقتصادی، تمامی بخش های تولید نفت کشور با کاهش تکلیفی رو به رو بوده اند. هر چند این محدودیت ها بر صنعت نفت کشور حاکم است، اما وزیر نفت با اطلاع از این که ۴۲ سال است که جمهوری اسلامی ایران تحت تحریم های مختلف بوده است، وعده ظرفیت تولید ۵ میلیون بشکه ای در روز را با وجود تحریم ها داد و نه تنها خود موفق نبود، بلکه آنچه را که خود و مجموعه تحت مدیریتش، موفق به اجرا نبودند، به دولت بعد سفارش می کند.
منبع: migtco.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب