چشم انداز انرژی جهانی برای مشاغل
خراسان رضوی آژانس بین المللی انرژی (IEA) در سال ۲۰۲۱، دو گزارش مهم در مورد بخش انرژی جهانی منتشر نمود. اولی، بررسی جهانی انرژی (Global Energy Review ۲۰۲۱) بود که تقاضای انرژی و میزان انتشار کربن را ارزیابی کرد و دومی صفر خالص تا سال ۲۰۵۰ (Net Zero by ۲۰۵۰) بود که راهنمای انتقال به یک سیستم خالص انرژی صفر تا سال ۲۰۵۰ عرضه می دهد.
به نقل از مارشکومدیکال، یافته های مهم این گزارش ها در ذیل برای بنگاه های کوچک و متوسط (SME) عرضه شده است. یافته های گزارش اول (بررسی جهانی انرژی ۲۰۲۱) شامل موارد ذیل است:
بیماری همه گیر کووید- ۱۹ همچنان بر تقاضای جهانی انرژی تأثیر خواهد گذاشت، بازارهای نوظهور تقاضای انرژی را به بالاتر از سطح ۲۰۱۹ خواهند رساند و انتشار دی اکسیدکربن (CO۲) در ارتباط با انرژی جهانی به سمت دومین افزایش سالانه خود درحال حرکت است.
کاهش تقاضا برای سوخت حمل و نقل انتشار را کاهش نخواهد داد، مقرر است تقاضای جهانی برای زغال سنگ در سال ۲۰۲۱ از سطح سال ۲۰۱۹ فراتر رود و به اوج سال ۲۰۱۴ نزدیک شود و در بین سوخت های فسیلی، گاز طبیعی بیشترین افزایش را نسبت به سطح سال ۲۰۱۹ دارد.
در بیشتر از ۱۰ سال قبل تقاضا برای برق سریع ترین رشد را داشته است، تجدیدپذیرها با ۳ درصد افزایش استفاده در دوران کرونایی، بعنوان موفق ترین ها بوده اند و این در حالیست که تقاضا برای سایر سوخت ها کاهش یافته است. انرژی های تجدیدپذیر در تلاش هستند تا رکوردهای جدیدی را در سال ۲۰۲۱ ثبت و بیشتر از نیمی از افزایش برق جهانی را ارائه نمایند.
باد، نقش مهمی در تولید انرژی های تجدیدپذیر داشته و رشد آن ۱۷ درصد بیشتر از سال ۲۰۲۰ بوده است. پیشبینی می شود که در سطح جهانی، تولید برق فتوولتائیک خورشیدی (PV) در سال ۲۰۲۱ حدودا ۱۸ درصد افزایش یابد. محققان براین باورند که در سال ۲۰۲۱ تولید برق آبی از راه تلفیقی از بهبود اقتصادی و افزایش ظرفیت های جدید طرح های بزرگ در چین، افزایش بیشتری داشته باشد.
بازارهای سوخت های زیستی در سال ۲۰۲۱، به سبب از سرگیری آرام فعالیت حمل و نقل احیانا با بهبود مواجه خواهند شد، نرخ ترکیب سوخت های زیستی افزایش می یابد و به سطح تولید ۲۰۱۹ نزدیک خواهد شد. همینطور چین به تنهایی حدود نیمی از افزایش جهانی تولید برق تجدیدپذیر را به خود مختص کرده است. میزان انتشار CO۲ جهانی در سال ۲۰۲۰ کاهش ۵.۸ درصدی داشت و این بیشترین کاهش تابحال و حدودا پنج برابر بیشتر از سال ۲۰۰۹ بوده است.
یافته های گزارش صفر خالص تا سال ۲۰۵۰
طبق یافته های آژانس بین المللی انرژی، این سال بحرانی در آغاز یک دهه حساس برای تبدیل سیستم های انرژی است که زیربنای اقتصاد در کوشش برای مقابله با بحران آب وهوا و دستیابی به انتشار خالص انتشار تا سال ۲۰۵۰ است. در این گزارش مسیرهای فنی، مقرون به صرفه و قابل قبول برای رسیدن به صفر خالص و بیشتر از ۴۰۰ نقطه عطف روشن مشخص شده است (شامل همه بخش ها و فن آوری ها) همینطور این که چه زمانی اقتصاد جهانی از یک منطقه تحت سلطه سوخت های فسیلی به انرژهای تجدیدپذیر تبدیل و هدایت خواهد شد هم شناسایی شده است. در ذیل بعضی از اقدامات اولویت بندی شده برای سیاستگذاران در گزارش IEA ذکر شده است:
دهه ۲۰۲۰ را دهه گسترش انرژی پاک در نظرگرفته اند و از قبل تمام فناوری های لازم برای دستیابی به کاهش مورد نیاز در انتشارات جهانی تا سال ۲۰۳۰ وجود داشته است. با تقویت نوآوری در زمینه انرژی پاک، دولت ها تحقیق و توسعه، نمایش و استقرار را در هسته اصلی سیاست انرژی و آب وهوا قرار می دهند.
مشاغل انرژی پاک به شدت رشد خواهند کرد اما باید به شکل گسترده گسترش یابند و در انتقال انرژی باید تاثیرات اجتماعی و اقتصادی بر افراد و جوامع در نظر گرفته و با مردم بعنوان یک شرکت کننده فعال رفتار شود.
برای دستیابی به اهداف بلندمدت، نقاط عطف کوتاه مدت تعیین کنید؛ دولت ها برای دستیابی به اهداف صفر خالص خود، ایجاد اعتماد به نفس در بین سرمایه گذاران، صنعت، شهروندان، سایر کشورها و برنامه های گام به گام معتبری عرضه کنند.
رشد تاریخی سرمایه گذاری در زمینه انرژی های پاک ایجاد کنید؛ برای ارسال سیگنال های بازار جهت باز کردن قفل مدلهای جدید تجاری و تحرک هزینه های خصوصی بخصوص در اقتصادهای نوظهور، باید سیاست هایی طراحی شود.
خطرات نوظهور امنیت انرژی را برطرف کنید. اطمینان از تأمین بی وقفه و قابل اعتماد انرژی و کالاهای مهم در ارتباط با انرژی با قیمت های مقرون به صرفه در راه رسیدن به صفر خالص اهمیت بیشتری خواهد داشت.
همکاریهای بین المللی را ارتقاء دهید؛ این مساله فقط در ارتباط با دولت هایی نیست که می خواهند انتشارات ملی خویش را به صفر برسانند و این به معنای مقابله با چالش های جهانی از راه اقدامات هماهنگ است و هدف تا سال ۲۰۳۰ در سطح جهانی شامل انتشار کل ۲۱.۱ گرم CO۲، عرضه جدید ترین فن آوری های پاک در صنعت سنگین، از بین بردن زغال سنگ ثابت در کشورهای پیشرفته، آمادگی ساختمان های جدید برای عرضه کربن صفر، فروش ۶۰ درصدی خودرو های الکتریکی، ۱۰۲۰ گیگاوات ولتاژ خورشیدی و بادی سالانه، ۱۵۰ میلی گرم هیدروژن کم کربن و الکترولیزرهای ۸۵۰ گیگاواتی است.
این اهداف تا سال ۲۰۳۵ شامل انتشار کل ۱۲.۸ گیگاتن CO۲، در نظرگرفته شده تمام ظرفیت های اضافی صنایع سنگین بعنوان مسیرهای ابتکاری کم انتشار، فروش لوازم خانگی و سیستم های خنک کننده در بهترین کلاس، عدم فروش خودرو جدید با موتور احتراق داخلی، تعلق ۵۰ درصدی فروش به کامیون های سنگین، عرضه بهترین موتورهای الکتریکی صنعتی، انتشار صفر خالص برق در کشورهای پیشرفته و ضبط چهار گیگاتن دی اکسیدکربن است.
همینطور اهداف تا سال ۲۰۴۰ در سطح جهانی دستیابی به کل انتشار ۶.۳ گیگاتن، آخر چرخه سرمایه گذاری حدود ۹۰ درصد ظرفیت موجود در صنایع سنگین، انتشار صفر خالص برق در سطح جهان، عدم استفاده از نیروگاه های زغال سنگ و نفت، عرضه ظرفیت ۲۴۰۰ گیگاواتی الکترولیزر، سوخت های مورد استفاده در هواپیما با آلایندگی ۵۰ درصد کمتر و مقاوم سازی ۵۰ درصد ساختمان های موجود به سطح صفر کربن است.
این اهداف در سال ۲۰۵۰ شامل انتشار صفر CO۲، کاهش آلایندگی بیشتر از ۹۰ درصد از تولیدات سنگین صنعتی، آمادگی عرضه بیشتر از ۸۵ درصد ساختمان ها برای کمتر صفر، عرضه ۹۰ درصدی کل تولید برق از تجدیدپذیرها و ۷۰ درصدی برق از سلول های خورشیدی و بادی است.
این موارد برای مشاغل کوچک و متوسط چه معنایی دارد؟
کنفرانس تغییر آب وهوای سازمان ملل متحد سال ۲۰۲۱ (COP۲۶) در رابطه با چارچوب پیمان نامه سازمان ملل درباره تغییرات اقلیمی (UNFCCC) در نوامبر ۲۰۲۱ در شهر گلاسگو اسکاتلند خواهد بود. تعداد زیادی از کشورها با نزدیک شدن به آن، اهداف طولانی مدت خویش را برای دستیابی به گازهای گلخانه ای صفر اعلام نموده اند و احیانا شاهد برنامه ها و مقررات بیشتری برای اجرای اقدامات لازم برای تبدیل آنها به حقیقت خواهیم بود. برای مثال در انگلیس، تأثیر بیشتری در مشاغل مشاهده خواهد شد، همچون حمل و نقل که انتظار می رود، انتشار ۲۰ درصدی سال ۲۰۳۰ و ۹۰ درصدی تا سال ۲۰۵۰ کاهش پیدا کند.
حکومت جدید جهانی و انگلیس احیانا تاثیری بر مشاغل سراسر انگلیس خواهد داشت. تمرکز اولیه بر روی افزایش بهره وری عملیاتی و فنی سیستم های حمل و نقل و برقی سازی حمل و نقل جاده ای است اما تا سال ۲۰۳۰، سلول سوختی یا وسایل نقلیه الکتریکی باید ۳۰ درصد از فروش کامیون های سنگین را به خود اختصاص دهد که در سال ۲۰۲۰ کمتر از یک صدم درصد بوده است و تمام کامیون های سنگین فروخته شده تا سال ۲۰۵۰ باید با پیل سوختی یا برقی باشند.
برای دستیابی به این هدف و مطابقت با مقررات، مشاغل باید تغییراتی در عملکرد خود ایجاد کنند. انتظار داریم این تغییرات بر خطرات موجود در مشاغل تأثیر بگذارد. بنابراین، هنگامی که راهبردهای صفر را عرضه می دهید، برای اطمینان از بررسی خطرات احتمالی برنامه ریزی، بیمه برای محافظت از تجارت و مشاوره با متخصصان اهمیت بسیاری دارد.
منبع: ام آی جی تی
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب