گازهای مشعل در راه بازگشت به چرخه تولید
ام آی جی تی: با سرعت گرفتن پروژه های جمع آوری گازهای همراه نفت در سراسر کشور، خصوصاً در مناطق نفت خیز جنوب و غرب کارون، چشم انداز تازه ای برای بهره برداری اقتصادی از منابع هدررفته و کاهش آلایندگی های زیست محیطی ترسیم شده است. گازهایی که تا روز گذشته در مشعل ها می سوختند، حالا با قیمت پایه صفر به متقاضیان بخش خصوصی واگذار می شوند و قسمتی از آنها به مجتمع های پتروشیمی و شبکه سراسری گاز تزریق خواهد شد.
به گزارش ام آی جی تی به نقل از ایسنا، در جریان تازه ترین برنامه ریزی های شرکت ملی نفت ایران، سه مسیر مشخص برای جمع آوری گازهای مشعل تعریف شده است؛ طرح های کوتاه مدت، میان مدت و طولانی مدت که هرکدام با ابزارهای متفاوتی دنبال می شوند. در طرح های کوتاه مدت، واگذاری گاز به بخش خصوصی بوسیله مزایده ها در دستور کار قرار گرفته و قسمتی از گازهای همراه از همین مسیر تا حالا جمع آوری شده اند.
در قالب برنامه های میان مدت، پروژه های «بیدبلند» و «مارون» در مناطق عملیاتی شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب، تا حالا موفق به جمع آوری چند میلیون مترمکعب گاز مشعل شده اند. هدف گذاری برای تکمیل این پروژه ها تا انتهای سال ۱۴۰۶ است. برمبنای آمار ارائه شده، پروژه بیدبلند ۷۵ درصد و مارون ۷۴ درصد پیشرفت فیزیکی داشته اند.
در طرح های طولانی مدت نیز مجتمع های ان جی ال در محور کار قرار دارند؛ همچون NGL 3100، NGL 3200 و ان جی ال خارک. پروژه NGL 3100 تا دو ماه آتی به مرحله راه اندازی اولیه می رسد و NGL 3200 نیز سال قبل وارد فاز به راه افتاده است. پیشرفت فیزیکی این دو طرح به ترتیب ۹۳ و ۹۶ درصد گزارش شده و ان جی ال خارک نیز ۷۳ درصد پیشرفت دارد.
نکته قابل توجه اینجاست که همه این پروژه ها بدون اتکا به بودجه شرکت ملی نفت ایران اجرا می شوند. مطابق ماده ۴۸ قانون برنامه ششم توسعه، سرمایه گذاری مورد نیاز این طرح ها بوسیله بخش خصوصی، اشخاص حقیقی، صندوق توسعه ملی و هلدینگ هایی نظیر خلیج فارس تامین شده است.
از طرف دیگر، شرکت ملی نفت ایران بمنظور تسریع در جمع آوری این منابع ارزشمند، تصمیم گرفته است گازهای مشعل را با قیمت پایه صفر در اختیار شرکت های متقاضی و صاحب صلاحیت قرار دهد. هم اکنون، بسته ای معادل روزانه ۷۰۰ میلیون فوت مکعب گاز مشعل تعریف شده که در قالب ۳۵ بسته جداگانه به مزایده گذاشته شده است. این گازها براساس برنامه ریزی ها تا انتهای سال ۱۴۰۸ جمع آوری خواهند شد. همین طور در صورت عدم بهره برداری بموقع، امکان تمدید قراردادها نیز پیش بینی شده است.
همزمان با اجرای این سیاست ها، شرکت ملی نفت ایران اعلام نموده در صورت تأخیر در اجرای پروژه های جمع آوری، امکان اعمال جرایم مطابق قوانین برنامه هفتم وجود دارد. این مساله از زمانی اعمال می شود که شرکت سرمایه گذار تعهد رسمی برای اجرای پروژه را ارایه کرده باشد.
در رویدادی تحت عنوان «تحول در سرمایه گذاری و توسعه در بالادست نفت و گاز ایران»، معاون مدیر تولید شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب اعلام نمود تا حالا ۹ قرارداد برای جمع آوری گازهای همراه در این شرکت منعقد شده است. هدف گذاری کلان در این منطقه، دستیابی به جمع آوری ۸۰۰ میلیون فوت مکعب گاز مشعل در روز تا انتهای سال ۱۴۰۵ است.
در غرب کارون نیز شرکت نفت و گاز اروندان برنامه هایی برای بهره برداری از ۲۲۰ میلیون فوت مکعب گاز ترش همراه نفت در دست اجرا دارد که از این مقدار، ۱۴۶ میلیون فوت مکعب متعلق به خود این شرکت است. سه بسته سرمایه گذاری با زمان بندی های دو ساله، بالاتر از دو سال و بالاتر از چهار سال تعریف شده اند که در آنها امکان صادرات تمامی محصولات تولیدی برای سرمایه گذاران فراهم گشته است.
همین طور تاکید شده است که مذاکرات مربوط به واگذاری این پروژه ها باید حداکثر طی چهار ماه به اتمام برسد و طی دو ماه پس از آن قراردادها غائی شوند. قیمت فروش گازها نیز بصورت مزایده ای و با نرخ مشخص صورت خواهد گرفت تا علاوه بر جذب سرمایه گذاری، تبعات زیست محیطی ناشی از سوزاندن گازهای مشعل به حداقل برسد.
بررسی جزییات این برنامه ها نشان میدهد که پروژه های جمع آوری گازهای مشعل نه فقط در امتداد حفظ سرمایه های ملی، بلکه در قالب یک رویکرد جدید برای توسعه پایدار، کاهش آلایندگی و خلق ارزش افزوده برای صنایع پایین دستی طراحی شده اند؛ برنامه ای که در صورت اجرای موفق، می تواند یکی از مهم ترین تحولات در عرصه راندمان انرژی ایران طی دهه اخیر باشد.
منبع: ام آی جی تی
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب