گزارش ام آی جی تی؛
اعطای مجوز تنفس خوراك كلید ثمردهی طرح سیراف
ام آی جی تی: بااینکه اعطای تنفس خوراک می تواند علاج مسئله تامین مالی پالایشگاه سیراف باشد تعلل صندوق توسعه ملی در اعطای مجوز رسمی تنفس خوراک این طرح سبب فرصت سوزی خسارت باری شده است.
به گزارش ام آی جی تی به نقل از مهر، ایران دومین دارنده بزرگ ذخایر گاز طبیعی است. یکی از محصولات مهمی که هنگام پروسه استخراج گاز طبیعی بدست می آید سوخت مایعی به نام میعانات گازی است. این سوخت مایع در مقایسه با نفت به سبب درصد گوگرد پایین، ارزش حرارتی بالا و سبک تر بودن مورد توجه شرکت های پالایشی است. همچون معایب میعانات گازی توقف ناپذیر بودن تولید آنست. تولید گاز طبیعی در کشور به سبب تامین سوخت مناطق مسکونی، صنایع، نیروگاه ها و… بسیار راهبردی است. بدین سبب تولید میعانات گازی هم که محصول فرعی استخراج گاز طبیعی است اجتناب ناپذیر بوده که نگهداری آن به سبب اشتعال پذیری پرهزینه است، این در حالیست که روند تولید آن ادامه دارد در صورتیکه ظرفیت ذخیره سازی آن بی نهایت نیست.
احداث پالایشگاه میعانات گازی، یک تیر و دو نشانطبق بررسی کارشناسان، بهترین راه مدیریت و راندمان از میعانات گازی راه اندازی واحدهای پالایشی در نزدیکی منابع گاز طبیعی است که اغلب کشورهای دارنده گاز طبیعی همچون قطر این راه حل را اجرا کرده اند. برای اینکه درصورت پیش بینی نکردن چنین واحدهایی باید با مسیر دشوار صادرات این محصول دست و پنجه نرم کنند. از سویی دیگر ارزش استفاده میعانات گازی در واحدهای پالایشی و پتروپالایشی بسیار بالاتر از صادرات خام آنست. علیرضا صادق آبادی، معاون وزیر نفت در امور پالایشی در این زمینه می گوید: بازار میعانات گازی بازار خریدار است نه بازار فروشنده برای اینکه خریدار میعانات گازی می داند که فروشنده نمی تواند طولانی مدت در مقابل قیمت مقاومت کند، چون به محض اینکه مخازن ذخیره میعانات گازی در حال پر شدن باشد مجبور است میعانات را به قیمت پایین بفروشد. یه این ترتیب حجم های کمی از میعانات گازی در دنیا تبادل می شود.
این چالش ظرفیت محدود ذخیره سازی میعانات گازی در صورتیکه تولید آن بطور مستمر ادامه داشت، در وضعیت تحریم های سال ۹۱ و سالهای ۹۷ به بعد اهمیت چندبرابری پیدا کرده است. در دور قبلی تحریم ها این اتفاق موجب شد حدود ۶۰ میلیون بشکه میعانات گازی در خلیج فارس روی ۳۰ تا ۴۰ کشتی شناور بماند و به ازای هر تن میعانات گازی، ماهیانه ۷۰ دلار هزینه شناور پرداخت گردد که علاوه بر هزینه های قابل توجه مالی، خطرهای امنیتی نیز به دنبال داشت. از جانب دیگر کرایه ۴ ماه هر نفتکش میعانات گازی برابر با ارزش ذاتی این محصول می شود و بعد از آن کشور باید ضرر نیز بدهد.
طرح پالایشی سیراف از حرف تا عمل
ساخت پالایشگاه میعانات گازی سیراف در سال ۱۳۹۴ با هدف پرهیز از خام فروشی و جلوگیری از هزینه ها و معضلات ذخیره سازی میعانات گازی بعنوان ماده ای ارزشمند، شروع شد. از جمله ایرادهایی که به این طرح گرفته شد تولید محصول نهایی نفتا و ابهام در امکان تامین خوراک، به سبب بالا بودن حجم آن، بود. برای نقد نخست پیرو تولید محصول نهایی نفتا در این طرح باید توضیح داد، طبق اطلاعات به دست آمده طراحی های جدید این مجتمع بصورت پتروپالایشگاه برای تبدیل نفتا به مواد پتروشیمیایی درنظر گرفته شده است که ممکنست در دو فاز به بهره برداری برسد. ایراد دوم نیز با کاهش ظرفیت این مجتمع از ۴۸۰ هزار بشکه در روز تا ۲۴۰ هزار بشکه برطرف شده است و حتی در صورت کمبود خوراک میعانات گازی سایر میادین توسعه نیافته مانند پارس شمالی، گلشن و … نیز به مجموع تولیدات میعانات گازی اضافه می شود که در صورت نیاز، جبران افت تولید پارس جنوبی را می کند.
مکان یابی مناسب که موجب کاهش هزینه های انتقال میعانات، تامین برق و گاز می شود، وجود بندر، پست و اسکله در سایت سیراف و دسترسی به بازارهای مصرفی، امتیاز تنفس خوراک ۳ واحد این طرح پتروپالایشی به ظرفیت ۲۴۰ هزار بشکه در روز، نرخ بازگشت داخلی (IRR) ۲۰ درصدی و در نهایت اشتغال زایی و افزایش تولید ناخالص ملی همچون مواردی است که کارشناسان بعنوان مزیت این طرح از آن یاد می کنند.
از سویی دیگر، رهبری انقلاب نیز سال قبل در دیدار تصویری با مجموعه های تولیدی، ساخت مجتمع پالایشگاهی سیراف را همچون بخش هایی برشمردند که باید در موضوع جهش تولید مورد اهتمام ویژه قرار گیرد. برمبنای برنامه وزیر نفت در زمان کسب رأی اعتماد از مجلس شورای اسلامی، این طرح قرار بود تا اختتام دولت دوازدهم آماده بهره برداری شود، اما با وجود آنکه تنها چندماه دیگر تا اختتام سکانداری بیژن زنگنه بر وزارت نفت باقی مانده، این کار انجام نشده است.
تنفس خوراک علاج مسئله تامین مالی
یکی از مهم ترین علت های تأخیر در انجام پروژه سیراف تا حالا بحث تامین مالی بوده است. برنامه ریزی سالهای نخست این پروژه، کوشش برای ایجاد خط اعتباری و فاینانس کشورهای خارجی بود که همانند سایر طرح های مشابه نتیجه ای جز خلف وعده و تعلل در پی نداشت.
اکنون برخورداری این طرح از امتیاز تنفس خوراک که در جدول بالا جزییات آن بیان شده است، فرصتی برای جذب سرمایه های خصوصی و مردمی برای تامین مالی این پروژه ایجاد کرده است.
طبق قانون تنفس خوراک، پتروپالایشگاه ها از روز اول بهره برداری به تعداد روز تنفس خوراک از پرداخت هزینه خوراک معاف هستند که این هزینه سپس بصورت یک وام ۸ ساله به صندوق توسعه ملی بازگردانده می شود. این حمایت محدود با عنوان تنفس خوراک در حقیقت نوعی وام غیر نقد از سهم تحریم شده صادراتی بی استفاده در مخازن است که نرخ بازده داخلی طرح های پتروپالایشی را تا حدود ۶ درصد افزایش می دهد، دوره بازگشت سرمایه را از حدود ۸ سال به ۱ سال کاهش می دهد و تامین مالی طرح ها از بازار سرمایه را ممکن می کند.
به گزارش ام آی جی تی به نقل از مهر، با وجود چنین فرصتی که برای خروج از رکود این طرح راهبردی و بزرگ فراهم گشته است، اما تعلل صندوق توسعه ملی در اعطای مجوز رسمی تنفس خوراک این طرح - که بگفته یک مقام آگاه، ناشی از ممانعت سازمان برنامه و بودجه و تأخیر در پیگیری کردن از طرف وزارت نفت است- درحالی راه اندازی این پروژه را به تأخیر انداخته است که کشور همچنان با مشکل ذخیره سازی و صادرات میعانات گازی مواجه می باشد.
منبع: migtco.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب